Σχόλιο στο άρθρο της εποχής : Οι δύο απόψεις εντός του Αριστερού Ρεύματος του Συνασπισμού

Σχόλιο στο άρθρο της εποχής

Η απόκλιση των απόψεων στο ρεύμα ανακλά μια διαφοροποίηση σε λεπτά στρατηγικά ζητήματα. Υπάρχει πλήρη συμφωνία όσον αφορά την αναγκαιότητα της αλλαγής των συσχετισμών στο "διεθνικό" χώρο και η ουσία μοιάζει να βρίσκεται στη στρατηγική. Το κίνημα προηγείται του στρατηγικού του πλάνου ή το αντίστροφο; Κοινώς, μπλέχτηκαν η δομή με το εποικοδόμημα και δε ξεχωρίζουμε ποιο είναι τι. Η συζήτηση για το τι θα κάναμε αν είχαμε την εξουσία αποτελεί για ορισμένους συντρόφους τη βάση πάνω στην οποία θα δομηθεί ένα "σύγχρονο" αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Αρένα ταξικής πάλης ο εθνικός χώρος (οι περιφέρειες ή αλλιώς PIGS), επιδίωξη: η αλλαγή των συσχετισμών στον διεθνικό χώρο (ΕΕ) και επαγωγικά η μεγαλύτερη επιρροή στον τρόπο που θα ολοκληρωθεί πολιτικοοικονομικά από εδώ και εμπρός. Δηλαδή, η κλασική, η πανάρχαια συνταγή που πιάνει πάντα και παντού. Από την άλλη μεριά έχουμε τα εξής: το κίνημα δομείται και ύστερα θέτει τα επίδικα με άλλους όρους, με όρους περισσότερο ευνοϊκούς γι αυτό. Γιατί άλλο πράγμα είναι να λες "έξω από την ΟΝΕ" υπονοώντας μέσα σε μια άλλη ή στην ίδια σοσιαλιστική ΕΕ, κι άλλο να λες έξω από την ΟΝΕ χωρίς να υπάρχει κίνημα - συμφωνώντας με τα καπιταλιστικά κέντρα που θέλουν να σε πετάξουν έξω γιατί τους είσαι βάρος. Εδώ το κέντρο της κριτικής του μετα-ιμπεριαλιστικού συστήματος μετατοπίζεται από το τι πρέπει να γίνει τώρα, στο τι πρέπει να γίνει γενικά. Η άποψη δηλαδή του συντρ. Κορωνάκη ότι "δεν βοηθά"..."μια φαντασιακή συζήτηση περί του τι θα έπρεπε να κάνουμε αν είχαμε την εξουσία" με βρίσκει σύμφωνο διότι μόνο διαλεκτική δεν είναι η ανάλυση που βάζει έστω και καταχρηστικά στο "νου" την ιδέα ότι υπό αυτές τις συνθήκες θα μπορούσε η αριστερά να είναι στην εξουσία ή ότι τα επίδικα θα ήταν παρόμοια αν υπήρχε λαϊκό κίνημα με έντονη πολιτική έκφραση.

Σταύρος Ασβεστάς





Οι δύο απόψεις εντός του Αριστερού Ρεύματος του Συνασπισμού

Κυριακή, 11 Απριλίου 2010 14:10
εφημερίδα η Εποχή

Ο Συνασπισμός οδεύει ολοταχώς για το έκτακτο συνέδριό του. Ήδη, οι «Θέσεις - κορμός» έχουν ψηφιστεί από τη μεγάλη πλειοψηφία των μελών της ΚΠΕ, αλλά ως φαίνεται το ενδιαφέρον θα επικεντρωθεί στις πολλές τροπολογίες - εκδοχές που έχουν καταθέσει μέλη του οργάνου. Ορισμένες μάλιστα από αυτές αποτελούν, στην ουσία, μια διαφορετική προσέγγιση για τα πλέον κρίσιμα ζητήματα, όπως η Ευρώπη, η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα κ.λ.π.
Οι διαφορές, μάλιστα, προέκυψαν και εντός της αριστερής πλειοψηφίας, που η συνοχή της δοκιμάζεται. Η «Εποχή» για να διευκολύνει τους αναγνώστες και αναγνώστριές της, να κατανοήσουν τις διαφορές, ζήτησε από δύο στελέχη του κόμματος, οι οποίοι ανήκουν στο Αριστερό Ρεύμα να παρουσιάσουν με συνοπτικό τρόπο τις απόψεις τους για τα θέματα αυτά. Απαντούν οι Τάσος Κορωνάκης και Δημήτρης Στρατούλης μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος.

Τάσος Κορωνάκης

Αν προσπαθούσαμε να κατηγοριοποιήσουμε τις διαφορετικές απόψεις ορίζοντας με κάποιο τρόπο και την ατζέντα του συνεδρίου θα αναγνωρίζαμε τρία βασικά πεδία.
Η κρίση, η απάντηση της αριστεράς και η θέση μας απέναντι στην Ε.Ε. Το κόμμα ως προς την δομή του και την εσωτερική λειτουργία, ως προς την δημόσια εικόνα του αλλά και ως προς τον προσανατολισμό του. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η στρατηγική της ενότητας της Αριστεράς
Το κείμενο που πλειοψήφησε στην ΚΠΕ προσπαθεί να απαντήσει στα παραπάνω πιάνοντας το νήμα από τις θέσεις, αλλά και το πνεύμα του 5ου συνεδρίου, της συμβολής στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, έχει μια έντονα αυτοκριτική ματιά, αξιοποιεί τα νέα στοιχεία της συγκυρίας και προσπαθεί να περιγράψει ένα συνεκτικό πολιτικό σχέδιο, πλήρως ανταγωνιστικό απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό.
1. Το κείμενο επικαιροποιεί τη σκληρή δομική κριτική μας απέναντι στην αρχιτεκτονική της Ε.Ε. και της ΟΝΕ, αναγνωρίζει την εσφαλμένη επιλογή στήριξης του Μάαστριχτ, αλλά συνεχίζει να θεωρεί την Ευρώπη ως πεδίο σύγκρουσης και προσπάθειας αλλαγής συσχετισμών με στόχο την επαναθεμελίωση της Ε.Ε. στην πορεία για το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία. Ταυτόχρονα, αναγνωρίζει πως με την οικονομική κρίση όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά για την πορεία της Ε.Ε., αλλά επαναβεβαιώνει πως δεν είναι δικιά μας πολιτική επιλογή η έξοδος από αυτήν και εκτιμά πως είναι λάθος σε αυτή την συγκυρία να επιχειρούμε να κλείσουμε το θέμα μέσα από την υπόθεση του σοσιαλισμού σε μια χώρα. Και τούτο διότι κάθε ενδεχόμενο υπό τους παρόντες συσχετισμούς θα είναι επιζήμιο για τους εργαζομένους και δεν βοηθά την αλλαγή τους μια φαντασιακή συζήτηση περί του τι θα έπρεπε να κάνουμε αν είχαμε την εξουσία. Χρησιμοποιώντας τις προγραμματικές μας επεξεργασίες το κείμενο προσπαθεί να συγκροτήσει μια αριστερή αντιπρόταση για τη διέξοδο της χώρας από την κρίση θεωρώντας κρίσιμο στοιχείο το συντονισμό των αγώνων σε επίπεδο Ευρώπης. Τέλος η απάντηση στην ερώτηση ποιος ευθύνεται για την κρίση πρέπει να βοηθάει την πάλη για την αλλαγή των συσχετισμών και για την υπέρβαση του καπιταλιστικού συστήματος. Και τούτο γίνεται αναγνωρίζοντας μεν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς αλλά αναδεικνύοντας τις επιλογές του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων της χώρας που μας οδήγησαν ως εδώ ώστε να δημιουργούμε μέτωπα πάλης που θα συσπειρώνουν τους εργαζόμενους στις μάχες του σήμερα.
2. Τα θέματα που αφορούν το κόμμα είναι πιο ώριμα (συμμετοχή γυναικών, ανανέωση όχι μόνο ηλικιακή, δημοκρατία και διαφορετικές απόψεις, δημόσια εικόνα, λειτουργία τάσεων). Το κείμενο επιχειρεί μια αναλυτική κριτική προσπαθώντας να αναδείξει πάγιες αδυναμίες και να θέσει το ερώτημα τι σημαίνει κόμμα των μελών και ποιός είναι αυτός ο άλλος τρόπος να κάνει η Αριστερά πολιτική προσπαθώντας να κινείται στο σήμερα με βάση το όραμά της για την αυριανή κοινωνία. Στην επόμενη ΚΠΕ μαζί με τον απολογισμό θα συζητήσουμε και ένα κείμενο ρυθμίσεων - κανόνων και ένα κώδικα δεοντολογίας για την παρουσία των στελεχών μας στα ΜΜΕ αξιοποιώντας το υπάρχον καταστατικό. Ταυτόχρονα, προτείνουμε σε ένα χρόνο να γίνει καταστατικό συνέδριο όπου θα μας δοθεί η δυνατότητα αναλυτικής συζήτησης για όλα τα ζητήματα δομής και λειτουργίας του κόμματος.
3. Τέλος όσον αφορά την ενότητα της Αριστεράς σήμερα απέναντι στα σκληρά μέτρα και τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης χρειάζεται να ανανεωθεί αυτή η στρατηγική μας τόσο στο επίπεδο του κινήματος όσο και στο πολιτικό επίπεδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τα προβλήματα παραμένει βασική μας επιλογή και το πραγματικό υποκείμενο ενότητας της Αριστεράς. Μια διαδικασία επανερμηνείας των αποφάσεων που ήδη έχουμε πάρει μόνο σύγχυση μπορεί να δημιουργήσει. Με βάση τις αποφάσεις και της 3ης Πανελλαδικής πρέπει να αποτελέσουμε την κινητήρια δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ συμβάλλοντας να δημιουργηθούν παντού τοπικές επιτροπές και παίρνοντας πρωτοβουλίες που θα αναδεικνύουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως την πιο πλατιά συσπείρωση δυνάμεων που θα συνδυάζει την ριζοσπαστικότητα στις προτάσεις με την κινηματική λογική, σημείο αναφοράς ενός πλατιού κινήματος αντίστασης, αλλά και αντιπρότασης για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Παράλληλα πρέπει να πάρουμε την ευθύνη για το άνοιγμα της συζήτησης για την Αριστερά του 21ου αιώνα. Αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να είναι εκ των πραγμάτων ανασυνθετική χωρίς όμως να τραυματίζει την ενότητα, αλλά ισχυροποιώντας τον ΣΥΡΙΖΑ και έχοντας συνεχώς κατά νου την διεύρυνσή του.



Δημήτρης Στρατούλης


Η οικονομική κρίση μας υποχρεώνει να δώσουμε νέες απαντήσεις σε πολλά ζητήματα, όπως για την Ε.Ε.
1. Η Ε.Ε. είναι πεδίο ταξικών αγώνων αλλά όχι ουδέτερο. Απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων αντιπαραθέτει όχι μόνο το σύνολο των κρατών - μελών της αλλά και τον ταξικά προσηλωμένο υπερεθνικό συντονισμό τους.
Η Ε.Ε., δομημένη πάνω σε συνθήκες που έχουν Συνταγματικά θεσμοθετημένο το νεοφιλελευθερισμό και τον καπιταλισμό δεν μετατρέπεται από Ένωση του κεφαλαίου σε Ένωση εξυπηρέτησης των εργαζομένων, παρά μόνον εάν συντελεστούν μεγάλες ανατροπές σε μία ή περισσότερες χώρες - μέλη της που θα ρηγματώνουν το σημερινό της πλαίσιο. Απαιτούνται σκληροί αγώνες σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να ανοίξουν δρόμοι για μία νέα διαφορετική προοδευτική ευρωπαϊκή ενοποίηση με ορίζοντα το σοσιαλισμό.
2. Η προώθηση και η εφαρμογή ενός έκτακτου προοδευτικού προγράμματος διεξόδου από την κρίση θα συγκρουστεί με τους κανόνες ΟΝΕ αλλά και της Ε.Ε.
Εάν η προώθηση ενός τέτοιου προγράμματος στην χώρα μας ή σε κάποια άλλη συμπέσει με ανάλογες εξελίξεις και σε άλλες χώρες, μπορεί να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ευρύτερες ανατροπές στην Ε.Ε σε προοδευτική κατεύθυνση. Εάν, όμως, μια κυβέρνηση χώρας και μάλιστα μικρής, όπως η Ελλάδα, βρεθεί μόνη της να προωθεί εναλλακτικό πρόγραμμα και αντιμέτωπη με όλο το υπερεθνικό μηχανισμό της ΟΝΕ και της Ε.Ε., που θα την πιέζει να μην το εφαρμόσει, τότε εκ των πραγμάτων θα βρεθεί σε στρατηγικό δίλημμα, εάν πρέπει να μείνει η να φύγει από την ΟΝΕ ή ακόμα και την ΕΕ, προκειμένου να εφαρμόσει το πρόγραμμα της. Το τι θα κάνει σ’ αυτή την περίπτωση θα καθοριστεί κυρίως από το συσχετισμό δυνάμεων σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
3. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα από την οικονομική κρίση και τι κυβερνητικές πολιτικές καθώς και η ανάγκη προώθησης ενός εκτάκτου προοδευτικού προγράμματος καθιστά ακόμα πιο επείγουσα τη διαμόρφωση της μεγάλης συμπαραταγμένης Αριστεράς με τη συμμετοχή όλων ανεξαιρέτως των δυνάμεών της.
Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να αναλάβουν σοβαρές πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Οι ιδέες της κοινής δράσης και συνεργασίας της Αριστεράς πρέπει να είναι για εμάς πεδίο για επείγουσα και σοβαρή άσκηση πολιτικής με στρατηγικό ορίζοντα.
4. Οι θεωρητικές βάσεις του ΣΥΝ πρέπει να έχουν βασική αναφορά στο έργο του Μαρξ, των μετέπειτα διανοητών της Αριστεράς και των επαναστατικών κινημάτων, που το εμπλούτισαν δημιουργικά.
Στρατηγικός στόχος του ΣΥΝ πρέπει να είναι η ανατροπή των κυρίαρχων καπιταλιστικών σχέσεων και ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, με προοπτική την κομμουνιστική κοινωνία.
Ο ΣΥΝ πρέπει να είναι κόμμα πρώτα απ’ όλα της εργατικής τάξης που αποτελεί τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων. Να υπερασπίζεται τους μικρομεσαίους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, που υφίστανται τις συνέπειες της δράσης των καρτέλ και των μεγάλων επιχειρήσεων. Για την ισότιμη θέση της γυναίκας, για τα δικαιώματα των νέων, της εργαζόμενης διανόησης, των συνταξιούχων, των οικονομικών μεταναστών και όλων των λαϊκών στρωμάτων.
Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν ενιαίοι κανόνες, σεβαστοί από όλους, που να διασφαλίζουν την ενιαία λειτουργία και δράση του ΣΥΝ. Χρειάζεται επίσης ένας κώδικας δεοντολογίας με δημοκρατικά και αξιοκρατικά κριτήρια, ώστε να διασφαλίζεται με συλλογική ευθύνη η ενιαία δημόσια εικόνα του κόμματος και η προβολή της πολιτικής του.
5. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνιστά στρατηγική επιλογή του ΣΥΝ στα πλαίσια του σταθερού στόχου για τη συνεργασία και κοινή δράση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί «πολιτική συμμαχία» οργανώσεων, κινήσεων, συλλογικοτήτων και ανένταχτων αγωνιστών της ευρύτερης αριστεράς, που συμφωνούν στην από κοινού προώθηση των στόχων της «πολιτικής συμφωνίας» που έχουν συνομολογήσει, διατηρώντας παράλληλα την πολιτική, ιδεολογική και οργανωτική τους αυτονομία. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανακτήσει την ελπιδοφόρα προοπτική του θέτοντας κοινές προτεραιότητες με βάση τα προβλήματα που γεννά στα λαϊκά στρώματα η οικονομική κρίση. Σταθερή μας επιδίωξη είναι η ενδυνάμωση και η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να βρίσκουν πεδίο κοινής δράσης αγωνιστές από την ριζοσπαστική Αριστερά, τον σοσιαλιστικό χώρο, την κομμουνιστική Αριστερά και την ριζοσπαστική Οικολογία. Επίσης η διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού συμβολαίου και η αποκατάσταση κλίματος συνεννόησης, αλληλεγγύης και συντροφικότητας μεταξύ των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμπαράταξη όλης της αριστεράς.